Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tczewie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tczewie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Dorota Klukowska

Protokolant Karolina Romaniuk

po rozpoznaniu w dniu 01 lutego 2016 r. w Tczewie

na rozprawie

sprawy z powództwa D. K.

przeciwko E. K.

o alimenty

I. zasądza od pozwanej E. K. na rzecz powódki D. K. z tytułu alimentów kwotę 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie płatną do rąk powódki D. K. z góry do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 22 grudnia 2014 r.;

II. odstępuje od obciążania pozwanej kosztami postepowania;

III. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 613/14

UZASADNIENIE

D. K. wniosła o zasądzenie od E. K. na swoją rzecz kwoty 500zł miesięcznie tytułem alimentów, poczynając od dnia wniesienia pozwu, płatnych z góry do dnia 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności którejkolwiek z rat; o rozpoznanie sprawy również pod nieobecność pozwanej jak i ustanowionego jej pełnomocnika; o wydanie wyroku zaocznego w przypadku nie stawienia się pozwanej na rozprawie jak i ustanowionego jej pełnomocnika; o nadanie rygoru klauzuli natychmiastowej wykonalności; o zasądzenie od pozwanej kosztów postępowania wg norm przepisanych oraz o przeprowadzenie wymienionych dowodów.

W uzasadnieniu wskazała, iż jest córką pozwanej. Zamieszkuje w miejscowości T. ul. (...). Od 8 maja 2007r. przebywa w rodzinie zastępczej, a jej opiekunem jest babcia S. K.. W lokalu przebywa także pozwana E. K., która orzeczeniem Sądu Rejonowego w Tczewie w sprawie IIIRNsm 329/06 pozbawiona została praw rodzicielskich. Ojciec powódki zmarł 5 lat temu. D. K. wskazała, iż pozwana, pomimo zamieszkiwania pod wspólnym adresem, nie łoży na utrzymanie w gospodarstwie domowym od 9 lat, a także nie przekazuje żadnych środków na utrzymanie córki. Obecnie pozwana pracuje w przetwórstwie (...) Sp. z o.o. i jak wynika z ustaleń powódki, miesięczny dochód pozwanej wynosi 1.400zł brutto. Babcia powódki otrzymuje rentę po zmarłym dziadku w wysokości 1.454zł, natomiast sama powódka otrzymuje pomoc finansową z (...) Centrum Pomocy (...) w T. w wysokości 660zł miesięcznie. D. K. wskazała, iż od 2013r. studiuje dziennie oraz zaocznie. Dalej wymieniła koszty swojego utrzymania.

Pozwana E. K. uznała powództwo do kwoty po 200zł miesięcznie (k.46).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka D. K. urodziła się w dniu (...) w T.. Jest córką E. K. i M. Z.. Jej ojciec nie żyje. Powódka nie otrzymuje renty po ojcu.

Sąd Rejonowy w Tczewie orzeczeniem z dnia 06 lutego 2007r. w sprawie IIIRNsm 329/06 pozbawił E. K. wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnią wówczas D. K.. Następnie postanowieniem z dnia 1 lutego 2008r. w sprawie IIIRNsm 255/07 umieścił D. K. w rodzinie zastępczej S. K. (babci macierzystej). S. K. otrzymuje z (...) Centrum Pomocy (...) w T. z tytułu pełnienia funkcji rodziny zastępczej dla wnuczki pomoc pieniężną na częściowe pokrycie kosztów jej utrzymania w wysokości 660zł miesięcznie. Poza tym S. K. otrzymuje rentę rodzinną w wysokości około 1.500zł miesięcznie

(dowód: zeznania świadka S. K. – k.87 protokół elektroniczny od 00:13:29 do 00:13:37, odpis zupełny aktu urodzenia – k. 6, postanowienia – k. 7 i 8, zaświadczenia – k. 16, 31)

D. K. zamieszkuje z pozwaną E. K. oraz z babcią S. K.. Zajmowane przez nie mieszkanie należy do S. K.. W skład miesięcznych kosztów utrzymania mieszkania wchodzą: czynsz – 530zł, energia elektryczna – 40zł (80zł co 2 miesiące), gaz – 25zł (50zl co 2 miesiące), Internet – 49zł oraz antena – 20zł.

(dowód: zeznania powódki - k. 77, zeznania pozwanej – k. 79, zeznania świadka S. K. – k. 46 protokół elektroniczny 00:02:26 do 00:15:54, informacja o wysokości czynszu -k. 10, faktury – k. 11-13, dowody wpłaty – k. 14, 15)

D. K. bezpośrednio po zakończeniu edukacji w liceum ogólnokształcącym rozpoczęła studia stacjonarne w Wyższej Szkole (...) z siedzibą w P. na kierunku (...). Za te studia płaci czesne w wysokości 370zł miesięcznie. Zajęcia odbywają się w G.. Poza tym była słuchaczem Policealnej Szkoły (...) gdzie kształciła się w zawodzie (...). Zajęcia w tej szkole odbywały się w weekendy. Na dojazdy do szkoły wydaje około 150zł miesięcznie (bilet miesięczny oraz karta miejska).

(dowód: zaświadczenia – k. 32, 29 i 60, kserokopia legitymacji studenckiej – k. 9, 37, dowody wpłaty – k. 33-36, kserokopia biletu miesięcznego – k. 37, kserokopia karty miejskiej – k. 18 i 38)

W skład miesięcznych kosztów utrzymania powódki wchodzą: wyżywienie – 300zł, środki czystości i kosmetyki – 100zł, odzież i obuwie – 200zł oraz wydatki na papier do drukarki i toner - 100zł. W utrzymaniu powódki pomagają jej wujkowie.

(dowód: zeznania powódki – k. 78 protokół elektroniczny od 00:09:57 do 00:10:25,k. 108V, zeznania świadka S. K. – k. 50 protokół elektroniczny od 00:02:26 do 00:15:54)

Pozwana E. K. jest zdrowa. Posiada wykształcenie średnie, skończyła liceum ogólnokształcące, z zawodu jest sprzedawcą, pracowała w zawodzie pracownika ochrony. Pracowała w firmie (...) R. z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 1.077zł oraz w sklepie (...) jako ochroniarz. W roku 2014r. osiągnęła dochód w łącznej wysokości 13.433,12zł miesięcznie. Od 04 stycznia 2016r. nie pracuje, przebywa na zwolnieniu lekarskim.

E. K. poza powódką nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Na swoje wyżywienie potrzebuje 400zł miesięcznie, na odzież 300zł, na środki czystości i kosmetyki około 100zł. Posiada zadłużenie w K. z tytułu zakupionych na raty sprzętów tj. mikrofalówki, DVD, video, telewizora, które to rzeczy znajdują się w mieszkaniu jej chłopaka. Na swoje utrzymanie w okresie od stycznia do maja 2015r. przekazała matce S. K. po 200zł miesięcznie.

(dowód: zeznania pozwanej k. 46 protokół (...):15:47 do 00:22:37, k. 108v, zeznania świadka S. K. – k. 50 protokół elektroniczny 00:02:26 do 00:15:54, zeznania PIT – k. 106, informacje o zadłużeniu – k. 44,70 i 71,wypowiedzenie ugody – k. 69, zaświadczenia lekarskie k. 104,105)

Pozwana, poza przekazywaniem na rzecz powódki drobnych kwot pieniędzy w różnych odstępach czasu nie łoży na jej utrzymanie. (...) pozwanej w przeszłości przekazywał powódce również drobne kwoty.

(dowód: zeznania powódki – k. 79 protokół elektroniczny od 00:13:15 do 00:13:30, zeznania pozwanej – k. 50v protokół elektroniczny 00:20:29 do 00:23:48, zeznania świadka S. K. – k. 50 protokół elektroniczny 00:02:26 do 00:15:54, zeznania świadka J. K. – k. 51v, zeznania świadka K. K. – k. 62, zeznania świadka K. S. – k. 63)

Sąd ustalił, że w czasie orzekania – dla kobiety z wykształceniem średnim, dotychczas pracującej jako kasjer-sprzedawca i ochroniarz – czyli dla osób z kwalifikacjami pozwanej, Powiatowe Urzędy Pracy dysponowały następującymi ofertami: PUP w T. - dla osób w zawodzie sprzedawcy z wynagrodzeniem od 1.750zł do 2.200zł brutto miesięcznie, w zawodzie kasjer z wynagrodzeniem od 1.750zł do 2.900zł brutto miesięcznie, w zawodzie pracownika ochrony od 1.750zł brutto miesięcznie; PUP w G. – dla osób w zawodzie kasjer-sprzedawca z wynagrodzeniem od 1.750zł do 2.200zł brutto miesięcznie oraz w zawodzie pracownika ochrony z wynagrodzeniem od 1.750zł do 2.300zł brutto miesięcznie; PUP w G. – na stanowisko sprzedawcy z wynagrodzeniem od 200zł do 4.000zł brutto miesięcznie oraz na stanowisko pracownika ochrony fizycznej z wynagrodzeniem od 900zł do 2.700zł brutto miesięcznie, PUP w S. – dla osób z wykształceniem średnim, w zawodzie kasjer, sprzedawca oraz ochroniarz z wynagrodzeniem od 850zł do 2.350zł brutto miesięcznie; PUP w M. dla kobiet z wykształceniem średnim oraz w zawodzie kasjer, sprzedawca i pracownik ochrony z wynagrodzeniem od 1.750zł brutto miesięcznie wzwyż.

(dowód: informacja z PUP w T., w G., w G., w S., w M. - k. 73, 74, 76, 92-97, 98)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego w postaci dokumentów znajdujących w aktach niniejszej sprawy, a także na podstawie przesłuchania powódki D. K. i pozwanej E. K. oraz świadków S. K., J. K., K. K. i K. S..

Sąd, ustalając wysokość kosztów utrzymania powódki oparł się w całości na jej zeznaniach, a w zakresie dotyczącym jej udziału w opłatach mieszkaniowych na zeznaniach świadka S. K.. W ocenie Sądu wymienione przez nie koszty nie zostały zawyżone i uwzględniają potrzeby powódki we wskazanych zakresach.

I tak, Sąd uznał za wiarygodne zeznania powódki odnośnie wydatków na wyżywienie, które określiła na kwotę około 300zł miesięcznie, albowiem jest to kwota adekwatna do aktualnych cen żywności i uwzględnia potrzeby osoby w wieku powódki.

Zgodzić również należy się z twierdzeniami powódki, iż na kosmetyki i środki czystości potrzebuje 100zł miesięcznie, natomiast na odzież i obuwie 200zł miesięcznie, bowiem przedstawione kwoty – w świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego – nie mogą zostać uznane za wygórowane, uwzględniają też fakt, iż powódka jest studentką.

Sąd do usprawiedliwionych kosztów utrzymania powódki zaliczył również wydatki na edukację tj. czesne określone na 370zł miesięcznie, dojazdy do szkoły wyliczone na łączną kwotę 150zł miesięcznie oraz wydatki na papier do drukarki i toner określone na 100zł, albowiem poza tym, że pozwana ich nie kwestionowała, znajdują dodatkowo potwierdzenie w przedłożonych dowodach wpłaty oraz kserokopiach biletów miesięcznych i karty miejskiej. Nie budzi też wątpliwości Sądu okoliczność, że D. K. celem zaliczenia musi pisać i drukować prace, co łączy się z koniecznością zakupu papieru i tonerów do drukarki.

W tym miejscu wskazać należy, iż pozwana co prawda kwestionowała wysokość wydatków na wyżywienie, środki czystości, kosmetyki i odzież dla powódki, jednakże Sąd nie dał przymiotu wiarygodności jej zeznaniom w tym zakresie, albowiem sama na zaspokojenie swoich poszczególnych potrzeby wskazała wyższe kwoty niż te, które podała powódka, a na pytanie Sądu dlaczego córka ma potrzebować mniej, nie potrafiła udzielić odpowiedzi.

Udział powódki w kosztach mieszkaniowych Sąd obliczył sumując wysokość opłat przedstawionych przez S. K. (czynsz – 530zł, energia elektryczna – 40zł, gaz – 25zł, Internet – 49zl oraz antena - 20zł), a następnie dzieląc je na ilość osób zajmujących mieszkanie tj. na 3 osoby (powódka, pozwana oraz S. K.). Zeznania S. K. w zakresie wydatków mieszkaniowych były jasne, spójne i logiczne, a poza tym pozwana ich nie kwestionowała, a dodatkowo w przypadku opłaty za czynsz znajdowały potwierdzenie w informacji wystawionej przez Spółdzielnię Mieszkaniową (k. 10), a w przypadku opłat za gaz, energię elektryczną i Internet w dołączonych fakturach i dowodach wpłaty (k. 11-15). Zatem Sąd uznał, iż udział powódki w kosztach mieszkaniowych wynosi około 220zł miesięcznie.

Odnośnie zeznań pozwanej Sąd uznał je za zasługujące na wiarę w zakresie dotyczącym jej aktualnej sytuacji finansowej i majątkowej, bowiem znajdują one potwierdzenie w złożonych przez nią dokumentach oraz nie były kwestionowane przez stronę przeciwną. Odnośnie natomiast zadłużenia pozwanej wskazać należy, iż zobowiązania kredytowe nie mogą wyprzedzać obowiązku alimentacyjnego pozwanej wobec jej córki w związku z czym ustalając wysokość obowiązku alimentacyjnego Sąd nie wziął ich pod uwagę. W tym miejscu nadmienić trzeba, iż Sąd na wniosek powódki wezwał pozwaną do przedłożenia harmonogramu spłat kredytów oraz przekazów pocztowych dokonanych wpłat do firm windykacyjnych w 2015r., jednakże pozwana nie wywiązała się z tego zobowiązania, co tym bardziej utwierdziło Sąd w przekonaniu, że kosztów tych nie należy uwzględniać przy kształtowaniu obowiązku alimentacyjnego.

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom świadków S. K., J. K., K. K. i K. S., bowiem były one jasne i logiczne oraz korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym. W szczególności Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka S. K. dotyczące sytuacji powódki i kosztów utrzymania mieszkania, bowiem S. K. zamieszkuje z powódką, przez kilka lat była jej opiekunem prawnym i rodziną zastępczą, obecnie w dalszym ciągu w związku z tym, że powódka kontynuuje naukę pobiera na nią świadczenie pieniężne z (...) Centrum Pomocy (...) w T. i czynnie uczestniczy w jej utrzymaniu, wobec czego niewątpliwie ma wiedzę co do wydatków powódki i kwot, jakie powódka potrzebuje na swoje utrzymanie. S. K. jest również właścicielką mieszkania, w którym wraz z nią zamieszkują zarówno powódka jak i pozwana, w związku z czym ona jest najlepiej zorientowana w opłatach mieszkaniowych, których wysokość jak już wyżej wspomniano dodatkowo została potwierdzona przedłożonymi dokumentami. Natomiast zeznania J. K., K. K. i K. S. o ile zasługują na przymiot wiarygodności, o tyle nie miały większego znaczenia dla niniejszej sprawy. Dotyczyły one głównie tego, że pozwana nie łoży na utrzymanie powódki i przekazała jej jedynie drobne kwoty. Po pierwsze fakt, czy osoba będąca zobowiązaną do alimentów łoży czy też nie łoży na osobę uprawnioną nie wpływa na sądowe uregulowanie obowiązku alimentacyjnego i nawet jeżeli pozwana płaciłaby na utrzymanie córki nie byłoby żadnych przeszkód by Sąd wydał odpowiednie orzeczenie w tym zakresie. Po drugie, rodzice z mocy ustawy są zobowiązani do stałego utrzymywania swojego dziecka, a przekazywane przez pozwaną powódce kwoty były jedynie w symbolicznej wysokości.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne dokumenty zgromadzone w aktach sprawy, gdyż ich autentyczność i prawdziwość nie budziła wątpliwości. Dokumenty te zostały zgromadzone w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawnymi, a także mają charakter kompletny. Wiarygodność tych dokumentów nie była w toku postępowania kwestionowana przez żadną ze stron. Odnośnie kserokopii dokumentów należy wskazać, iż strony ich nie kwestionowały i nie domagały się złożenia oryginałów przez stronę przeciwną

M.-prawną podstawą powództwa o zasądzenie alimentów jest art. 133 § 1 kro, zgodnie z którym rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania - niezależnie od tego, czy żyją razem z dzieckiem czy też oddzielnie. Zakres tego obowiązku wyznaczany jest zaś, stosownie do wskazań art. 135 § 1 kro, z jednej strony poziomem usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji, z drugiej zaś zarobkowymi i majątkowymi możliwościami osoby zobowiązanej. Oba te czynniki Sąd bierze każdorazowo pod uwagę według stanu istniejącego w chwili orzekania.

W tym miejscu stwierdzić również, iż obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku "troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka" i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej (art. 96 kro). Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności - przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie, przy czym przyjmuje się, że nie można tego oczekiwać od dziecka małoletniego. Z tej przyczyny w odniesieniu do dzieci, które osiągnęły pełnoletność, brać należy pod uwagę to, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki. Przeciwne stanowisko prowadziłoby do zahamowywania, a co najmniej znacznego utrudniania dalszego rozwoju dziecka, a to przez pozbawianie go środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności, pozostawałoby zatem w sprzeczności ze wspomnianym wyżej podstawowym obowiązkiem rodzicielskim (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 1997 r., III CKN 217/97, Prokuratura i Prawo – wkładka z 1998 r., Nr 9, poz. 28).

Innymi słowy, podstawową okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie obowiązku, jest to, czy dziecko osiągnęło samodzielność życiową, co z reguły łączy się z możliwością podjęcia pracy zarobkowej. Możliwość podjęcia pracy zarobkowej powinna być rozważana w kontekście osobistej i życiowej sytuacji uprawnionego. Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela stanowisko Sądu Najwyższego, który w uzasadnieniu uchwały z dnia 31 stycznia 1986 r. (III CZP 78/85, OSNCP z 1987 r., nr 1, poz. 4) wskazał, iż obowiązek alimentacyjny rodziców kończy się z momentem, w którym dziecko – z reguły po uzyskaniu wykształcenia i przygotowania do określonego zawodu – jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Do tego zaś czasu, rodzic powinien dzielić się z dzieckiem skromnym nawet dochodem (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 2000 r., I CKN 1077/99, LEX nr 51637; uchwała pełnego składu Izby Cywilnej z dnia 9 czerwca 1976 r., III CZP 46/75, OSNCP z 1976 r., z. 9, poz. 184).

Przenosząc powyższe wywody na realia niniejszej sprawy w pierwszej kolejności wskazać należy, iż powódka nie posiada majątku, z którego uzyskiwałaby dochód.

Nadto, w realiach przedmiotowej sprawy ustalono, iż powódka D. K. mimo iż jest osobą pełnoletnią nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się. Powódka bezpośrednio po zakończeniu nauki w liceum ogólnokształcącym podjęła edukację na stacjonarnych studiach Wyższej Szkole (...) na kierunku (...), którą nadal kontynuuje w związku z czym nie ma żadnych możliwości podjęcia jakiegokolwiek zatrudnienia, gdyż wszystkie dni powszednie ma wypełnione zajęciami na uczelni.

Odnośnie usprawiedliwionych potrzeb powódki należy wskazać, iż potrzeby usprawiedliwione to takie, których zaspokojenie pozwala uprawnionemu żyć w warunkach odpowiadających jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu itp. Rodzice w zależności od swoich możliwości zobowiązani są zapewnić dziecku środki do zaspokojenia jego potrzeb fizycznych i duchowych (wyżywienie, mieszkanie, odzież, środki higieny osobistej, leczenie w razie choroby), a także środki wychowania, kształcenia, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, która z potrzeb powinna być uznana za usprawiedliwioną należy brać z jednej strony możliwości finansowe rodziców, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb.

W realiach niniejszej sprawy usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem powódki Sąd ustalił na kwotę około 1.440 złotych miesięcznie (wyżywienie – 300zł, środki czystości i kosmetyki – 100zł, odzież i obuwie – 200zł, czesne za studia – 370zł, wydatki na dojazd na studia – 150zł, wydatki na papier do drukarki i toner – 100zł oraz udział powódki w kosztach mieszkaniowych – 220zł), przy czym są one zaspokojone do kwoty 660zł przez świadczenie pieniężne wypłacane przez (...) Centrum Pomocy (...) w T. babci powódki S. K. z tytułu pełnienia funkcji rodziny zastępczej dla powódki.

Zatem przyjmując, iż niezaspokojone potrzeby powódki kształtują się na ustalonym powyżej poziomie tj. ok. 780zł (1.440zł - 660zł), ustalając wysokość alimentów w sprawie Sąd zobligowany był do uwzględnienia w tym zakresie drugiej ze wskazanych powyżej przesłanek, tj. zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanej.

Pojęć tych nie należy jednak utożsamiać z wysokością faktycznych zarobków pozwanej czy też czystego dochodu z majątku. W pojęciu tym mieszczą się, bowiem również te zarobki i te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych, a której to możliwości nie wykorzystuje. Jednocześnie zobowiązani do alimentacji rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonywanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Są obowiązani podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. W szczególnych przypadkach, gdy sytuacja dziecka tego wymaga, rodzice mają obowiązek wyzbywania się posiadanego majątku bądź jego niektórych składników, aby w ten sposób podołać ciążącemu na nich obowiązkowi alimentacyjnemu. Osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, zwłaszcza obowiązek względem swych dzieci niezdolnych jeszcze do samodzielnego utrzymania się, powinna w pełni wykorzystywać swe siły, kwalifikacje i uzdolnienia w celu uzyskiwania dochodów niezbędnych do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentacji. Jeżeli zobowiązany nie wykorzystuje posiadanych możliwości i w celu uchylenia się od świadczeń alimentacyjnych lub wskutek innych zawinionych przyczyn nie podejmuje pracy, odpowiedniej do przygotowania zawodowego, warunków zdrowotnych oraz realnie istniejących możliwości w rejonie jego zamieszkania, jego możliwości zarobkowe ocenia się według zarobków, jakie osiągnąłby, gdyby podjął stosowne zatrudnienie (por. nadal aktualne orzeczenie SN z dnia 09.01.1959 r. III CR 212/58, OSN 1960, poz. 48).

Odnośnie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanej E. K. należy wskazać, iż w chwili obecnej pozostaje ona bez pracy i nie uzyskuje żadnego dochodu. Niemniej, oceniając żądanie powódki, należało mieć na uwadze, iż pozwana jest osobą młodą, zdrową, poza powódką nie ma nikogo na swoim utrzymaniu, posiada wykształcenie średnie, wyuczony zawód sprzedawcy oraz doświadczenie w zawodzie pracownika ochrony, w związku z czym nie powinna mieć większych problemów ze znalezieniem jakiegokolwiek zatrudnienia. Powiatowe Urzędy Pracy w T., w G., w G., w S. oraz w M. w okresie ostatniego półrocza dysponował ofertami dla osób w zawodach, które mogłaby wykonywać pozwana z wynagrodzeniem od 1.750zł brutto miesięcznie wzwyż. W związku powyższym należało ustalić, iż możliwości zarobkowe pozwanej kształtują się w wysokości co najmniej 1.750zł brutto miesięcznie. Pozwana jest osobą, na której ciąży obowiązek utrzymania swojej córki i powinna wykazać się dużym zainteresowaniem znalezienia źródła dochodów. Rodzic, na którym ciąży obowiązek alimentacyjny zobowiązany jest do szczególnych starań w celu poszukiwania pracy, jeśli jej nie posiada.

Podsumowując zatem dotychczas poczynione ustalenia i rozważania wskazać należy, iż pozwana ma realne możliwości zarobkowe, by płacić alimenty w wysokości po 500 złotych miesięcznie, które to i tak pokryją niespełna 65% obecnych, podstawowych i nie wygórowanych – w ocenie Sądu – w świetle zasad doświadczenia życiowego, kosztów utrzymania powódki, przy uwzględnieniu, że powódka otrzymuje 660zł miesięcznie z P. (...) w T..

W związku z powyższym, Sąd na mocy art. 135 § 1 i 2 kro w związku z art. 133 § 1 kro orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku. Z uwagi na fakt, iż pozwana winna była się liczyć z obowiązkiem zasądzenia alimentów, bowiem obowiązek ten powstaje z mocy ustawy, alimenty zasądzono zgodnie z żądaniem od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 22 grudnia 2014r.

O kosztach sądowych Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 102§ 1 k.p.c., biorąc pod uwagę aktualną trudną sytuację materialną E. K., która w chwili obecnej nie jest w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku dla koniecznego swojego utrzymania.

Ponadto, Sąd na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc nadał wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności.