Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tczewie

POSTANOWIENIE

Dnia 23 października 2024 roku

Sąd Rejonowy w Tczewie I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: asesor sądowy Karol Kowalski

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2024 roku w Tczewie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Starosty (...)

z udziałem M. S.

o orzeczenie przepadku

w przedmiocie wniosku pełnomocnika wnioskodawcy o podjęcie postępowania

postanawia:

1.  odmówić podjęcia zawieszonego postępowania;

2.  umorzyć postępowanie.

sygn. akt I Ns 787/23

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 23 pa ździernika 2024 r.

Pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o podjęcie postępowania.

Postanowieniem z dnia 23 października 2024 r. Sąd w punkcie pierwszym odmówił podjęcia postępowania, zaś w punkcie drugim umorzył postępowanie.

S ąd zważył co następuje:

Wniosek o podjęcie postępowania nie zasługiwał na uwzględnienie.

Uczestnik nie odebrał wniosku, dlatego zarządzeniem z 2 lutego 2024 r. zobowiązano pełnomocnika wnioskodawcy do doręczenia w trybie art. 1391 k.p.c. w terminie 2 miesięcy pod rygorem zawieszenia (k. 21). Zobowiązanie doręczono pełnomocnikowi w dniu 8 marca 2024 r. (k. 24).

Postanowieniem z dnia 13 czerwca 2024 r., na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., zawieszono postępowanie, albowiem pełnomocnik w przepisanym terminie nie wykonał powyższego zobowiązania. Już z treści art. 1391 § 2 k.p.c. wynika, że po bezskutecznym upływie terminu stosuje się przepis art. 177 § 1 pkt 6.

Następnie w piśmie wniesionym w dniu 13 września 2024 r. pełnomocnik złożył wniosek o podjęcie postępowania oraz zwrócenie się do Komornika sądowego o nadesłanie akt sprawy (...) na okoliczność doręczenia korespondencji. Wskazał, że po otrzymaniu korespondencji od komornika, niezwłocznie przedłoży ją Sądowi.

Jak stanowi art. 1391 § 2 zdanie 1 k.p.c., powód w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia mu zobowiązania, o którym mowa w § 1, składa do akt potwierdzenie doręczenia korespondencji pozwanemu za pośrednictwem komornika albo zwraca korespondencję wraz z dowodem na piśmie, że pozwany zamieszkuje pod adresem wskazanym w pozwie. Na podstawie art. 13 § 2 k.p.c. wskazany przepis znajduje zastosowanie w postępowaniu nieprocesowym. Wynika z niego, że wykonanie zobowiązania polega albo na przedłożeniu potwierdzenia doręczenia korespondencji przez komornika albo zwrocie korespondencji z dowodem na piśmie, że uczestnik zamieszkuje pod danym adresem. Ciężar wykonania zobowiązania, a więc przedłożenia dokumentów, spoczywa na wnioskodawcy lub jego pełnomocniku. Przepis nie przewiduje innej formy wykonania zobowiązania. W szczególności pozbawiony podstawy prawnej jest wniosek o to, aby Sąd samodzielnie ustalał czy doszło do wykonania zobowiązania. Nie ma podstaw aby Sąd stosował przepisy o postępowaniu dowodowym, gdyż dowody przeprowadza się na fakty istotne dla rozstrzygnięcia (art. 227 k.p.c.), a spełnienie wymogu formalnego w postaci doręczenia korespondencji za pośrednictwem komornika nie jest takim faktem. Wniosek pełnomocnika nie znajduje uzasadnienia także w wykładni celowościowej art. 1391 k.p.c., albowiem regulacja zmierza do przeniesienia ciężaru dokonania doręczenia na stronę, a jednocześnie zwalnia Sąd z aktywności w tym zakresie. Dlatego przepis art. 1391 § 2 k.p.c. należy odczytywać literalnie, co prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie to pełnomocnik miał przedłożyć wymagane dokumenty. Już tylko z tej przyczyny wniosek o podjęcie postępowania nie zasługiwał na uwzględnienie.

Na marginesie należy jednak wskazać, że od daty wniesienia pisma do daty orzekania przez Sąd minął ponad miesiąc. W tym czasie pełnomocnik, pomimo zapowiedzi, nie przedłożył dowodu doręczenia. Tak więc zobowiązanie nie zostało wykonane nie tylko w terminie 3 miesięcy od wydania postanowienia o zawieszeniu, ale także w dacie orzekania o umorzeniu postępowania.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w punkcie 1. sentencji.

Zgodnie z art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c., w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., sąd umarza postępowanie zawieszone z przyczyn wskazanych w art. 177 § 1 pkt 5 i 6, jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu trzech miesięcy od daty postanowienia o zawieszeniu postępowania.

W ciągu 3 miesięcy nie złożono skutecznego wniosku o podjęcie postępowania i nie wykonano zobowiązania. Wobec tego postępowanie należało umorzyć.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w punkcie 2. postanowienia.

sygn. akt I Ns 787/23

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

(...)

(...)

1.  (...)

T., dnia 23 października 2024 roku

asesor sądowyK. K.